Die term "draerelektroforese" verwys gewoonlik na 'n tipe elektroforese waar 'n gelaaide molekule, bekend as die draermolekule, gebruik word om die beweging van ander gelaaide molekules tydens elektroforese te vergemaklik. Die draermolekule het tipies 'n ander lading as die monstermolekules en word by die elektroforesebuffer gevoeg om enige weerstand teen die beweging van die monstermolekules te oorkom wat veroorsaak word deur faktore soos hoë viskositeit of kompleksasie met ander molekules. Die gebruik van draerelektroforese kan in sommige gevalle skeidingsresolusie en doeltreffendheid verbeter.