Die woordeboekbetekenis van die term "blasemiddel" verwys na 'n chemiese stof wat gebruik word om blase op die vel of enige ander oppervlak waarmee dit in aanraking kom, te produseer. Sulke middels word algemeen in militêre wapens gebruik, veral as chemiese wapens, om die vyand uit te skakel of dood te maak.Blaemiddels werk gewoonlik deur die vel of ander oppervlaktes waarmee hulle in aanraking kom te beskadig, wat lei tot die vorming van pynlike blase. Voorbeelde van blaasmiddels sluit onder andere swaelmosterd, stikstofmosterd, fosgeenoksim en lewisiet in. Hierdie middels is hoogs giftig en kan ernstige brandwonde, respiratoriese probleme en ander ernstige gesondheidskwessies veroorsaak. Gevolglik word die gebruik van blaasmiddels streng deur internasionale konvensies gereguleer en word dit ingevolge internasionale reg as 'n oorlogsmisdaad beskou.