Die woordeboekbetekenis van die woord "blaamwaardigheid" is die kwaliteit of toestand om blaam of sensuur te verdien, tipies omdat hy iets verkeerd, nalatig of onvanpas gedoen het. Dit is die mate waarin 'n persoon verantwoordelik of aanspreeklik is vir hul optrede wat skade aan ander of die samelewing veroorsaak het. Die term "blaamwaardigheid" word dikwels in wetlike en etiese kontekste gebruik om aanspreeklikheid en skuld in gevalle van wangedrag of wangedrag te bepaal.