Volgens die woordeboek verwys die woord "Beëlsebub" na 'n naam wat in die Nuwe Testament van die Bybel gebruik word om die duiwel of 'n magtige bose gees aan te dui. Dit is afgelei van die Griekse term "Beëlzeboul", wat vermoedelik afkomstig is van die Hebreeuse frase "Ba'al Zebûb", wat "heer van die vlieë" of "heer van die woning" beteken. In Christelike tradisie word Beëlsebub dikwels uitgebeeld as 'n hooggeplaaste demoon of een van die vernaamste demone in die Hel. Die term "Beëlsebub" word soms meer algemeen gebruik om te verwys na enige magtige, kwaadwillige of invloedryke figuur wat met boosheid of goddeloosheid geassosieer word.