Die woordeboekbetekenis van "outo-immuunafwyking" is 'n toestand waarin 'n persoon se immuunstelsel hul eie liggaamsweefsels of organe verkeerdelik aanval, wat lei tot inflammasie en skade aan daardie weefsels of organe. In outo-immuunafwykings, versuim die immuunstelsel om self-antigene as "self" te herken en behandel hulle eerder as vreemde indringers wat aangeval en vernietig moet word. Dit kan lei tot 'n wye reeks simptome en gesondheidsprobleme, afhangende van watter weefsels of organe aangetas word. Voorbeelde van outo-immuunafwykings sluit in rumatoïede artritis, lupus, veelvuldige sklerose en tipe 1-diabetes.