Die woord "outochton" (of outochtoon) verwys na 'n persoon of ding wat inheems of inheems is aan 'n spesifieke streek of omgewing, eerder as om van elders af bekendgestel te word. Dit kan ook verwys na iets wat ontstaan het in die plek waar dit gevind word, eerder as om van buite af ingebring te word. Die term word dikwels in antropologie, geologie en biologie gebruik om die oorspronklike inwoners van 'n streek of die natuurlike kenmerke wat sedert antieke tye op 'n spesifieke plek bestaan het, te beskryf.