Die woordeboekdefinisie van die woord "hoekigheid" is die kwaliteit of toestand om hoekig te wees, wat beteken om hoeke of skerp hoeke te hê in plaas daarvan om glad of geboë te wees. Dit kan ook verwys na die kwaliteit van 'n hoekige vorm of voorkoms, of na die kwaliteit om styf of ongemaklik in beweging of gedrag te wees. In wiskunde en fisika word hoekigheid gebruik om die maatstaf te beskryf van die hoeveelheid rotasie wat nodig is om een voorwerp in 'n ander te transformeer, of die mate waarin 'n voorwerp van 'n reguit lyn of kromme afwyk.