Die woordeboekbetekenis van die term "hoek van uitsterwing" verwys na die hoek waarteen 'n mineraal of ander stof, soos 'n fossiel of 'n edelsteen, heeltemal ondeursigtig word onder gepolariseerde lig. Dit is die hoek tussen die optiese as van die stof en die polariserende rigting van die lig, waarteen die stof nie meer lig daardeur kan deurgee nie, en lyk donker of swart. Hierdie verskynsel word in mineralogie en petrografie gebruik om minerale te identifiseer en hul optiese eienskappe te bepaal.