Die woordeboekbetekenis van die term "narkosemiddel" is 'n stof wat gebruik word om narkose te veroorsaak, 'n toestand waarin 'n pasiënt bewusteloos raak of sensasie in 'n deel van die liggaam verloor tydens 'n mediese prosedure. Narkosemiddels kan deur inaseming, inspuiting of aktuele toediening toegedien word, en hulle werk deur senuwee-seine in die liggaam te blokkeer om pyn en bewussyn tydelik te onderbreek. Algemene voorbeelde van narkosemiddels sluit in stikstofoksied, propofol en lidokaïen.