Die term "alfa-yster" verwys na 'n spesifieke fase van yster, wat 'n tipe vaste oplossing is wat by temperature onder 912°C (1674°F) bestaan en 'n liggaamsgesentreerde kubieke (BCC) kristalstruktuur het. Die term "alfa" word gebruik om hierdie fase van ander fases van yster te onderskei, soos gamma-yster en delta-yster, wat verskillende kristalstrukture het en by verskillende temperatuurreekse vorm.In die konteks van materiaalwetenskap en metallurgie, alfa-yster staan ook bekend as ferriet. Ferriet is 'n relatief sagte en rekbare fase van yster wat stabiel is by kamertemperatuur en word algemeen in die mikrostruktuur van baie staal en gietyster aangetref. Dit het 'n relatief lae koolstofoplosbaarheid, wat beteken dat dit slegs 'n klein hoeveelheid koolstofatome kan oplos. Ferriet word gekenmerk deur sy relatief lae sterkte en hardheid, maar dit vertoon goeie bewerkbaarheid en word dikwels gebruik in toepassings waar taaiheid en rekbaarheid verlang word, soos in strukturele komponente en masjinerieonderdele.