Die woordeboekbetekenis van die woord "acedia" is 'n toestand van lusteloosheid of wanorde, 'n gebrek aan belangstelling of entoesiasme, veral vir aktiwiteite wat 'n mens normaalweg aangenaam of vervullend sal vind. Dit word dikwels beskryf as 'n gevoel van geestelike of geestelike apatie, of 'n gevoel van onverskilligheid teenoor belangrike take of doelwitte. Die term het sy wortels in antieke Christelike kloosterwese, waar dit as een van die sewe dodelike sondes beskou is, en geassosieer is met 'n verlies aan fokus en dissipline in die strewe na 'n deugsame lewe.