Abstrakte Ekspressionisme is 'n kunsbeweging wat in die 1940's in die Verenigde State ontstaan het, gekenmerk deur die gebruik van groot, abstrakte vorms en 'n hoogs gebare aanwending van verf. Die styl is bekend vir sy klem op spontaneïteit en improvisasie, met kunstenaars wat dikwels vinnig en intuïtief werk om werke te skep wat hoogs emosioneel en ekspressief was.Die term "Abstrakte Ekspressionisme" is die eerste keer in die vroeë 1950's gebruik om beskryf die werk van 'n groep Amerikaanse kunstenaars, insluitend Jackson Pollock, Mark Rothko, en Willem de Kooning, onder andere. Hierdie kunstenaars het die tradisionele voorstellingskuns van die verlede verwerp en eerder gepoog om 'n nuwe, suiwer abstrakte visuele taal te skep wat komplekse emosies en idees kon oordra. Die beweging word dikwels geassosieer met die era na die Tweede Wêreldoorlog en word gesien as 'n weerspieëling van die sosiale en kulturele omwentelinge van die tyd.