نیهیلیسم یک باور یا آموزه فلسفی است که وجود معنا، هدف یا ارزش ذاتی در زندگی یا جهان را رد یا انکار می کند. اغلب با این باور همراه است که ارزش‌ها، اخلاق یا نظام‌های معنایی سنتی دلبخواه، بدون مبنای عینی و در نتیجه بی‌معنا هستند. نیهیلیسم با نگرش بدبینانه یا بدبینانه نسبت به اهمیت هستی مشخص می شود و ممکن است به اشکال مختلفی بیان شود، مانند نیهیلیسم اخلاقی (انکار ارزش های اخلاقی ذاتی)، نیهیلیسم وجودی (انکار معنا یا هدف ذاتی در هستی). یا نیهیلیسم معرفت شناختی (انکار دانش یا حقیقت ذاتی). نیهیلیسم در آثار مختلف ادبی، فلسفی و هنری مورد بررسی قرار گرفته است و موضوع بحث و گفتگو بین متفکران در طول تاریخ بوده است.
