Ang "Langue d'oïl" ay isang terminong tumutukoy sa isang pangkat ng mga diyalekto ng Lumang Pranses na sinasalita sa hilagang France, Wallonia, at mga bahagi ng Mababang Bansa sa pagitan ng ika-9 at ika-14 na siglo. Ang terminong "oïl" ay nagmula sa salitang "oo" sa Old French, na "oïl" (modernong Pranses: "oui"). Ang mga diyalekto ng Langue d'oïl ay nailalarawan sa pamamagitan ng ilang partikular na phonological, gramatikal, at leksikal na katangian na nagpaiba sa kanila sa mga diyalektong Langue d'oc na sinasalita sa timog France. Ang ilan sa mga modernong salitang French na nagmula sa Langue d'oïl ay kinabibilangan ng "jour" (day), "chambre" (room), at "homme" (man).