'n Stop-eis-akte is 'n regsinstrument wat gebruik word om enige eienaarskapsbelang, reg of eis wat 'n persoon (die verlener) in 'n eiendom mag hê, aan 'n ander persoon (die begunstigde) oor te dra of vry te stel. Hierdie tipe akte gee geen waarborge of waarborge oor die eiendom se titel of enige ander beswarings wat mag bestaan nie. In wese gee die verlener enige wetlike regte op wat hulle in die eiendom gehad het, maar hulle waarborg nie dat hulle sulke regte gehad het om mee te begin nie. 'n Ophou-eis-akte word algemeen gebruik in situasies soos egskeidingskikkings, wanneer een gade hul belang in die huwelikshuis aan die ander gade oordra.