Die J-deeltjie, ook bekend as die J/psi-deeltjie, is 'n subatomiese deeltjie met 'n baie kort leeftyd, ontdek in 1974. Dit is 'n meson, wat beteken dit is saamgestel uit een kwark en een antikwark, spesifiek 'n sjarme kwark en 'n bekoorlike antikwark. Die J-deeltjie het 'n beduidende rol gespeel in die ontwikkeling van die teorie van die sterk kernkrag, wat die gedrag van subatomiese deeltjies beheer. Die ontdekking daarvan was 'n groot deurbraak in deeltjiefisika en het gelei tot 'n Nobelprys in Fisika in 1976 vir sy ontdekkers, Samuel Ting en Burton Richter.