"Hurler se siekte" is 'n ouer term vir 'n seldsame genetiese afwyking ook bekend as mukopolisakkaridose tipe I (MPS I). Dit is 'n lisosomale stoorversteuring wat die liggaam se vermoë beïnvloed om sekere komplekse koolhidrate bekend as mukopolisakkariede of glikosaminoglikane af te breek en te herwin. Dit lei tot 'n ophoping van hierdie stowwe in die liggaam se selle, wat 'n wye reeks simptome soos skeletafwykings, sig- en gehoorprobleme, vergrote organe en ontwikkelingsagterstande kan veroorsaak. Die term "Hurler se siekte" kom van die van van die dokter wat die toestand die eerste keer beskryf het, Gertrud Hurler, in 1919.