Die woordeboekdefinisie van "gesigsindeks" is die verhouding van die breedte van die gesig tot sy hoogte, wat gebruik word as 'n maatstaf in antropologie om tussen verskillende menslike bevolkings te onderskei. Die gesigsindeks word bereken deur die maksimum breedte van die gesig, gemeet oor die wangbene, te deel deur die afstand tussen die boonste punt van die voorkop en die laagste punt van die ken. Hierdie indeks word soms gebruik om menslike bevolkings in breë kategorieë te klassifiseer, soos dolichocephalic (langkop) of brachycephalic (kortkop).