Die woordeboekbetekenis van die term "elektromagnetiese straling" verwys na die voortplanting van energie in die vorm van elektriese en magnetiese golwe of velde deur die ruimte of 'n medium. Dit sluit 'n wye reeks golflengtes in, insluitend radiogolwe, mikrogolwe, infrarooi straling, sigbare lig, ultraviolet bestraling, X-strale en gammastrale, wat almal beide elektriese en magnetiese veldkomponente vertoon en teen die spoed van lig in 'n vakuum. Elektromagnetiese straling word uitgestraal deur verskeie bronne, soos die son, sterre en kunsmatige toestelle soos antennas, en dit speel 'n deurslaggewende rol in talle wetenskaplike, tegnologiese en alledaagse toepassings, insluitend telekommunikasie, mediese beelding, afstandswaarneming en energieproduksie.