Die Konsilie van Chalcedon was 'n historiese ekumeniese raad van die Christelike Kerk wat in die stad Chalcedon (hedendaagse Kadıköy, Istanbul) in 451 nC gehou is. Die konsilie is byeengeroep deur keiser Marcian en bygewoon deur meer as 500 biskoppe van regoor die Christelike wêreld.Die hoofdoel van die Raad van Chalcedon was om die kontroversie rondom die aard van Jesus Christus aan te spreek. Die raad het spesifiek gepoog om te verduidelik of Jesus een goddelike natuur, een menslike natuur, of beide 'n goddelike en 'n menslike natuur gehad het.Die raad het uiteindelik 'n definisie van geloof aanvaar wat die leerstelling van die Menswording bevestig het, wat van mening is dat Jesus Christus een persoon is met twee nature, ten volle God en ten volle mens, verenig sonder verwarring, sonder verandering, sonder verdeeldheid, sonder skeiding. Hierdie definisie het tot vandag toe 'n sentrale beginsel van Christelike teologie gebly.