Die woordeboekdefinisie van Aversieterapie verwys na 'n tipe gedragsterapie wat daarop gemik is om ongewenste gedrag uit te skakel deur dit met onaangename ervarings of sensasies te assosieer. Hierdie terapie is gebaseer op die beginsels van klassieke kondisionering, waarin 'n persoon gekondisioneer word om afkerende of negatiewe emosies teenoor 'n bepaalde gedrag of stimulus te voel. Afkeerterapie word dikwels gebruik om onder meer toestande soos verslawing, obsessief-kompulsiewe versteuring (OCD) en fobies te behandel. Die doel van afkeerterapie is om 'n onaangename of afkerende reaksie op die ongewenste gedrag te skep, wat uiteindelik sal lei tot die uitskakeling of vermindering van daardie gedrag.