Die woordeboekbetekenis van die term "absolute magnitude" verwys na 'n maatstaf van die intrinsieke helderheid van 'n hemelse voorwerp, soos 'n ster of 'n sterrestelsel, soos dit sou voorkom as dit op 'n standaardafstand van 10 parsecs geleë was ( 32,6 ligjare) vanaf die waarnemer. Dit word aangedui deur die simbool "M" en word gebruik om die ware helderheid van hemelvoorwerpe te vergelyk, ongeag hul afstand vanaf die aarde.Absolute magnitude word in sterrekunde gebruik om die meting van 'n voorwerp se helderheid te standaardiseer, wat sterrekundiges toelaat om hemelse voorwerpe te vergelyk en te klassifiseer op grond van hul ware helderheid, of intrinsieke helderheid. Dit neem beide die voorwerp se oënskynlike grootte in ag, wat sy helderheid is soos gesien vanaf die aarde, en sy afstand vanaf die aarde. Hoe laer die absolute grootte waarde, hoe helderder die voorwerp, terwyl 'n hoër absolute magnitude waarde dui op 'n dowwer voorwerp. Absolute grootte is 'n nuttige hulpmiddel om die eienskappe en kenmerke van hemelse voorwerpe in die heelal te verstaan.